-
1 uruchomić
глаг.• запустить• начать• начинать* * *uruchomi|ć\uruchomićony сов. привести в движение; ввести в действие (строй);\uruchomić motor (silnik) запустить мотор; \uruchomić fabrykę ввести в действие (строй) фабрику (завод); ● \uruchomić kredyty открыть кредит
* * *uruchomiony сов.привести́ в движе́ние; ввести́ в де́йствие ( строй)uruchomić motor (silnik) — запусти́ть мото́р
uruchomić fabrykę — ввести́ в де́йствие ( строй) фа́брику (заво́д)
-
2 samochód
(motor)car, automobilesamochód ciężarowy — lorry (BRIT), truck (US)
* * *mi-o- car, auto, automobile; samochód bojowy combat car; samochód ciężarowy truck; Br. lorry; samochód małolitrażowy low-powered car, small-engine car; samochód opancerzony armored car; Br. armoured car; samochód osobowy car, motor car; samochód sportowy sports car; samochód terenowy off-road vehicle, all-terrain vehicle; samochód wyścigowy racing car; samochód kombi station wagon; Br. estate car; samochód patrolowy squad car; samochód służbowy company car; samochód-pułapka booby-trap car; samochód zabytkowy veteran car; samochód z automatyczną skrzynią biegów automatic, self-shifter; samochód z napędem na cztery koła four-wheeler; podrasowany samochód hot rod; wynajęty samochód rent l. hire car; fabryka samochodów car factory; oddać samochód do naprawy get l. have one's car repaired; jeździć samochodem drive; prowadzić samochód drive a car; przyjechać/pojechać samochodem come/go by car; uruchomić samochód get the car started; wsiadać do samochodu get into the car, get inside the car; wysiadać z samochodu get off the car; jesteś samochodem? did you come by car?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > samochód
-
3 anlassen
an|lassenI. vt3) (fam: nicht abstellen) Motor nie wyłączać [ perf wyłączyć]; Kerze nie zdmuchiwać; Licht nie gasić -
4 zapu|ścić
pf — zapu|szczać impf Ⅰ vt 1. (umieścić) to cast [wędkę, sieć]- zapuścić sobie/komuś krople do oczu/do nosa to put drops in one’s/sb’s eyes/nose- zapuścić sondę w głąb morza to cast a. plunge a lead into the sea2. to let down [żaluzje, rolety] 3. (zaniedbać) to neglect [dom, ogród] 4. (uruchomić) to start up [silnik, motor] Ⅱ zapuścić się — zapuszczać się 1. (dotrzeć w głąb) to venture- zapuścić się w głąb lasu to venture deep into the forest- zapuścić się w nieznane to venture a. plunge into the unknown2. (rozpatrywać) to plunge (w coś into sth); to become entangled (w coś in sth) [problem, dyskusję] 3. pot. (przestać o siebie dbać) to neglect oneself■ zapuścić brodę/wąsy to grow a beard/moustache, to sprout a beard/moustache- zapuścił zarost he stopped shaving, he has stubble on his face/chin, his face is stubbly- czy mam znowu zapuścić włosy? should I grow my hair long again?- zapuścić korzenie to strike root, to put down roots- zapuścić na coś kurtynę/zasłonę to draw a veil over sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapu|ścić
-
5 ankurbeln
См. также в других словарях:
motor — m IV, D. u, Ms. motororze; lm M. y 1. «mechanizm przetwarzający określony rodzaj energii (np. energię elektryczną, cieplną) na energię mechaniczną; silnik» Motor elektryczny, parowy, spalinowy. Praca, siła, moc motoru. Huk, ryk motorów. Motor… … Słownik języka polskiego
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
zapuścić — dk VIa, zapuścićpuszczę, zapuścićcisz, zapuścićpuść, zapuścićcił, zapuścićpuszczony zapuszczać ndk I, zapuścićam, zapuścićasz, zapuścićają, zapuścićaj, zapuścićał, zapuścićany 1. «wprowadzić, włożyć, wbić coś do wewnątrz czegoś, umieścić coś w… … Słownik języka polskiego
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
silnik — m III, D. a, N. silnikkiem; lm M. i techn. «urządzenie przetwarzające na energię mechaniczną inny rodzaj energii; motor» Silnik atomowy, cieplny, elektryczny, jądrowy, parowy, pneumatyczny, wodny. Silnik okrętowy, samochodowy, samolotowy. Silnik… … Słownik języka polskiego
